Choć nie jestem stylistą, a blog nie porusza tematyki dotyczącej mody, to problematyka dzisiejszego wykładu nie jest w żadnym wypadku żartem - doradzę Państwu, jak prawidłowo należy się ubierać. Na wstępie jednak należy czytelników uspokoić, że chodzi mi o rozstrzygnięcie kwestii, czy części garderoby można ubrać, włożyć, założyć.
Szanowni Czytelnicy, zaczniemy od czasownika ubrać. Trzeba wiedzieć, że ubrać to można się wyłącznie w coś, stąd poprawne formy z konstrukcją ubrać się w coś brzmią: ubrać się w buty, ubrać się w sweter, ubrać się w marynarkę (NIE: ubrać buty, ubrać sweter, ubrać marynarkę). Czasownikiem o znaczeniu odwrotnym jest rozebrać i oznacza zdjąć z kogoś ubranie, dlatego należy powiedzieć: rozebrać się z butów, rozebrać się ze swetra, rozebrać się z marynarki. Poprawnie jest również mówić ogólnie ubieram się i rozbieram się.
Kolejnym czasownikiem naszych rozważań jest czasownik włożyć i tutaj za wzorcowe formy uważa się: włożyć buty, włożyć sweter, włożyć marynarkę. Jest to czasownik o najogólniejszym znaczeniu obok czasownika wkładać i opozycyjnych do nich zdjąć, zdejmować, które wyrażają czynności związane z odzieżą. Można powiedzieć, że są przeznaczone dla tych, którym konstrukcja ubrać się w coś może sprawiać problem lub zwyczajnie nie odpowiadać.
Na koniec czasownik założyć. Ów czasownik połączony z ubraniami ma status formy dopuszczalnej, ale potocznej, np. założyć buty, założyć sweter, założyć marynarkę. W związku z czym można stosować podane przykłady, ale pierwszeństwo należy się formom oficjalnym, a takimi - przypomnę - są włożyć (coś) oraz ubrać się (w coś).
Konkluzję prezentuję, analizując przykładową frazę (ubrać kurtkę). Nie wolno mówić ubierz/rozbierz kurtkę, ponieważ nie jest to forma poprawna. Za takie bowiem postrzegane są: ubierz się (w kurtkę) i rozbierz się (z kurtki) oraz włóż/zdejmij kurtkę. W mowie potocznej dopuszcza się używanie formy załóż kurtkę.
