Temat dzisiejszego wykładu dotyczy nastolatków.
Czy ten rzeczownik może być użyty w równej mierze zarówno w stosunku do dziewcząt, chłopców, jak i
grup mieszanych?
Wyraz nastolatki (ang. teenagers)
do polszczyzny wszedł za sprawą Władysława Kopalińskiego (1907-2007). Oznacza on
zazwyczaj ‘osoby różnej płci mające od jedenastu do dziewiętnastu lat’,
aczkolwiek zdarza się, że określamy tym wyrazem wyłącznie chłopaków bądź
dziewczyny.
W mianowniku liczby mnogiej ma on
wykładnik niemęskoosobowy, choć może określać, jak wiemy, również chłopców.
Rodzi to pewną nielogiczność, gdyż gramatyka każe nam wówczas uzgadniać formy te
nastolatki z czasownikiem w rodzaju niemęskoosobowym i to bez względu na
to, do kogo w danym momencie nawiązujemy (do dziewczyn, grup mieszanych czy też
wyłącznie do chłopców). Stąd mówimy, że przyszły te nastolatki, także
wtedy, kiedy chodzi nam wyłącznie o chłopaków.
Przy
okazji warto również zauważyć, że forma nastolatkowie, mimo niemałej
frekwencji, wciąż jeszcze nie uzyskała aprobaty językoznawców. Jeżeli więc
przyjdzie nam się zastanawiać, której formy użyć (nastolatki czy nastolatkowie),
postawmy na nastolatki (choć powinienem raczej powiedzieć: postawmy
na nastolatków).
