Dziś – za sprawą Językowych rozważań –
przenosimy się na chwilę do Norwegii. Warto przyjrzeć się tamtejszej stolicy,
którą jest Oslo. Czy nazwa ta w języku polskim się odmienia? Jak
utworzyć od niej nazwę mieszkańców?
Oslo to wyraz, którego w
polszczyźnie nie odmieniamy, w związku z tym wszystkie przypadki zależne tej
nazwy miejscowej są równe mianownikowi. Oto przykłady: (1) Wybieram się do
Oslo. (2) Mieszkam w Oslo. Podobnie rzecz ma się z innymi obcymi
nazwami geograficznymi zakończonymi na -o (por. Chicago, Palermo).
Jeśli chodzi o nazwę mieszkańców, to w normie
oficjalnej zaleca się niestosowanie form typu oslowianin, które – warto
zaznaczyć – strukturalnie są utworzone poprawnie i chociażby w normie potocznej
takiej formy bym nie piętnował. W języku oficjalnym używajmy jednak – zgodnie z
nakazem – form opisowych typu mieszkaniec Oslo, mieszkanka Oslo
itd. Analogicznie wygląda sprawa z przymiotnikiem, który moglibyśmy utworzyć od
nazwy Oslo. Choć przymiotnik oslowski na gruncie gramatycznym
jest formą poprawnie zbudowaną, w praktyce takowej konstrukcji się nie stosuje.
