Statua Wolności (źródło: Wikipedia)
Jaką formę przyjmuje rzeczownik statua w
dopełniaczu liczby pojedynczej? Dziś artykuł, będący odpowiedzią na pytanie mojego
korespondenta. Dopełniacz od rzeczownika statua niejednemu sprawia
problemy. Warto zatem uczynić to zagadnienie przedmiotem moich kolejnych
rozważań.
Wspomniany rzeczownik w dopełniaczu liczby pojedynczej
przyjmuje – na zasadzie oboczności – dwie formy. To kolejno statuy lub statui
– obie te konstrukcje są tak samo poprawne. Przy okazji warto pochylić się również
nad innymi przypadkami. I tak – celownik oraz miejscownik mają poprawną formę statui
(nie: statule – ta forma miałaby uzasadnienie, gdyby mianownik tego
rzeczownika przyjmował postać statuła). Biernik natomiast przyjmuje
konstrukcję statuę (widzę), narzędnik zaś statuą.
Jak się okazuje, niełatwa jest również liczba mnoga
tego rzeczownika (statuy). Mówimy więc, że nie ma np. tych statui, przyglądać się
można tym statuom, mówić można o tych statuach, iść (jakkolwiek
to nie brzmi) można zaś z tymi statuami.
Tę deklinacyjną całość zbiera poniższa tabela:
M.
|
(ta) statua
|
(te) statuy
|
D.
|
(tej) statuy albo statui
|
(tych) statui
|
C.
|
(tej) statui
|
(tym) statuom
|
B.
|
(tę) statuę
|
(te) statuy
|
N.
|
(ta) statuą
|
(tymi) statuami
|
Ms.
|
(tej) statui
|
(tych) statuach
|
W.
|
(ta) statuo!
|
(te) statuy!
|
