We współczesnej polszczyźnie jest
wiele rzeczowników charakteryzujących się dwurodzajowością. Oznacza to, że dany
rzeczownik może przybrać zupełnie dwa różne rodzaje, przez co budzi dużo
wątpliwości. Często, jak się okazuje, niepotrzebnie. Rzecz dotyczy zwłaszcza
tych rzeczowników, które zwykle używane są w liczbie mnogiej.
Do analizowanej grupy wyrazowej z
pewnością zaliczyć należy takie rzeczowniki, jak kluski, łazanki,
rodzynki. Wszystkie wymienione w liczbie pojedynczej mogą mieć zarówno
rodzaj męski (ten klusek, ten łazanek oraz ten
rodzynek), jak i rodzaj żeński (wówczas powiemy: ta kluska,
ta łazanka i ta rodzynka).
Należy jednak wiedzieć, że dokonując
wyboru danej formy rzeczownika, musimy odmieniać go w sposób konsekwentny, a co
za tym idzie – świadomy. Oto bowiem jeżeli wybierzemy formy męskie omawianych
dziś rzeczowników, to poprawna forma dopełniacza liczby mnogiej przybiera
postaci: tych klusków (nie: klusek), tych
łazanków (nie: łazanek) oraz tych rodzynków (nie:
rodzynek). Jeśli jednak decydujemy się na rodzaj żeński, postać
dopełniacza liczby mnogiej brzmi: tych klusek (nie: klusków),
tych łazanek (nie: „łazanków”), tych rodzynek
(nie: rodzynków).
