W dzisiejszym
moim wywodzie zajmiemy się odmianą nazwiska znanego polskiego polityka Janusza
(i tu jest problem)… Korwina-Mikke,
Janusza Korwina-Mikkego czy Janusza Korwin-Mikkego? A może Janusza Korwin-Mikke?
Wczoraj
usłyszałem formę Janusza Korwina-Mikke.
Nie wydaje mi się ona jednak do końca poprawna. Po pierwsze, warto wiedzieć, że
jeżeli pierwszy człon nazwiska jest nazwą herbu, nie odmieniamy go. Czasami jednak
zwyczajnie brak nam dostatecznej wiedzy na ten temat (w wypadku TEGO Janusza
nazwisko Korwin nie odmienia się), a
ponieważ język polski jest językiem fleksyjnym, raczej optowałbym za odmianą
obu członów powyższego nazwiska. Należałoby zatem użyć form, które w mowie mogą
nam sprawić kłopot. Nie oznacza to od razu, że forma przez nas używana jest
błędna.
Co ciekawe,
nawet jeśli pierwsza część nazwiska nie podlega odmianie (jest nazwą herbu),
jej dokonanie nie stanowi bynajmniej błędu. Stąd sugerowane przeze mnie formy
powyższego nazwiska to: Korwin-Mikke,
Korwina-Mikkego, Korwinowi-Mikkemu, Korwina-Mikkego, Korwinem-Mikkem,
Korwinie-Mikke. Wymienione konstrukcje stosować warto dla bezpieczeństwa,
chyba że mamy stuprocentową pewność o nieodmienności pierwszej formy.
