czwartek, 11 września 2014

Deptać, więc ja deptam?

Często przed takim dylematem staje użytkownik polszczyzny. Skoro bowiem bezokolicznik kończy się na -ać, to wielu osobom wydaje się, że końcówki osobowe przyjmą następujące formy: -am, -asz, -a, -amy, -acie, -ają. Nie zawsze tak niestety bywa.

Nie zawsze, choć czasami się zdarza. Mamy np. czasownik czytać, którego formy osobowe przyjmują końcówki, o których jest mowa w pierwszym akapicie, np. czytam, czytasz, czyta itd. Mamy również czasownik klaskać, który może przyjąć dwojakie formy osobowe (pisałem o tym tutaj).

Czasownik deptać odmienia się zgodnie z tym, co następuje, czyli: ja depczę, ty depczesz, on/ona/ono depcze, my depczemy, wy depczecie, oni/one depczą.  Czasem można usłyszeć formy typu depcę, depcesz (są one rzadsze, lecz dopuszczalne). To oznacza, że przyporządkowanie końcówek  -am, -asz, -a, -amy, -acie, -ają do osobowych form czasownika będzie skutkowało błędną wymową tudzież zapisem. Zatem nie ja deptam, tylko ja depczę, nie nie deptaj trawników, lecz nie depcz trawników.