Czy wiedzą Państwo, że rozwijanie
myśli zaczynające się od słów ale jednak jest nie najtrafniejszym
połączeniem? To zagadnienie stanowi przedmiot najnowszych rozważań.
Połączenie obu tych wyrazów (ale
i jednak) w jednym zdaniu (por. Nie lubił brukselki, ale
jednak ją zjadł) nie należy do najszczęśliwszych,
ponieważ oba te spójniki znaczą niemal to samo. Porównajmy definicje obu tych
wyrazów. Ale to spójnik, który wyraża przeciwieństwo, kontrast lub
odmienne treści, jednak to spójnik, który przyłącza zdanie o treści
niezgodnej z tym, co można wnioskować na podstawie zdania poprzedzającego.
Wobec powyższego, skoro spójniki ale
oraz jednak są semantycznie do siebie zbliżone, łączenie ich w pary
powoduje, że w zdaniu pojawia nam się błąd zwany tautologią (składniki
zdania pozostają wobec siebie w stosunku współrzędnym). Aby uniknąć błędu,
warto postawić na jeden z tych spójników (albo Nie lubił brukselki, ale
ją zjadł, albo Nie lubił brukselki, jednak ją zjadł).