poniedziałek, 27 marca 2017

„Ale jednak”!

Czy wiedzą Państwo, że rozwijanie myśli zaczynające się od słów ale jednak jest nie najtrafniejszym połączeniem? To zagadnienie stanowi przedmiot najnowszych rozważań.

Połączenie obu tych wyrazów (ale i jednak) w jednym zdaniu (por. Nie lubił brukselki, ale jednak ją zjadł) nie należy do najszczęśliwszych, ponieważ oba te spójniki znaczą niemal to samo. Porównajmy definicje obu tych wyrazów. Ale to spójnik, który wyraża przeciwieństwo, kontrast lub odmienne treści, jednak to spójnik, który przyłącza zdanie o treści niezgodnej z tym, co można wnioskować na podstawie zdania poprzedzającego.

Wobec powyższego, skoro spójniki ale oraz jednak są semantycznie do siebie zbliżone, łączenie ich w pary powoduje, że w zdaniu pojawia nam się błąd zwany tautologią (składniki zdania pozostają wobec siebie w stosunku współrzędnym). Aby uniknąć błędu, warto postawić na jeden z tych spójników (albo Nie lubił brukselki, ale ją zjadł, albo Nie lubił brukselki, jednak ją zjadł).