sobota, 24 września 2016

„Dzięki komuś/czemuś”

Połączenie przyimka dzięki z rzeczownikiem (komu/czemu), np. dzięki mamie – wbrew temu, co może się wydawać – nie może być używane wedle własnego widzimisię. Ma ono swój specyficzny charakter.

Owo wyrażenie wskazuje na pozytywną przyczynę czegoś, co następuje (np. [1] Dzięki Iwonie udało mi się zdać ten egzamin; [2] Dzięki ładnej pogodzie udało się zorganizować imprezę w plenerze). To oznacza, że użycie powyższego wyrażenia w odniesieniu do skutków negatywnych jest niepoprawne (*Dzięki chorobie nie mogłem spotkać się z przyjaciółmi). W tego typu sytuacjach należy inaczej skonstruować zdanie, używając innych przyimków, np. przez, wskutek itp. (Przez chorobę nie mogłem spotkać się z przyjaciółmi).