Ciekawe pytanie od pana Radosława. Pyta on w liście o
liczbę mnogą przymiotników męskoosobowych cudzy oraz obcy.
Kwestia ta stanowi temat dzisiejszych rozważań.
Przymiotniki cudzy i obcy budzą
zainteresowanie z tego powodu, że mają one tę samą postać zarówno w liczbie
pojedynczej (por. cudzy chłopak, obcy przybysz), jak i w liczbie
mnogiej (por. cudzy chłopcy, obcy przybysze). O rodzaju tych
przydawek decyduje więc podmiot bądź przypadki zależne, które przyjmują już
charakterystyczne dla danego rodzaju gramatycznego końcówki (zob. nie ma
obcego przybysza, ale nie ma obcych przybyszy).
Przy okazji wskażmy, że od przymiotnika własny
formę męskoosobową w liczbie mnogiej – w odróżnieniu od przymiotników cudzy,
obcy – można już utworzyć. Przyjmuje ona postać właśni.
