Imiesłów
to forma czasownika, która sprawia wyjątkową trudność i tak jest na przykład z
pisownią partykuły „nie” z imiesłowami przymiotnikowymi. Dziś jednak biorę ów
imiesłów na tapet, licząc, że za pomocą tego krótkiego wykładu sprawa znacznie
się Państwu objaśni i nie będziecie się już zastanawiać, w jaki sposób
poprawnie piszemy „nie” z wyżej wspomnianym imiesłowem.
Do
niedawna, bo do końca lat 90., zasada mówiła, że imiesłów przymiotnikowy z
„nie” piszemy razem wtedy, gdy jest on użyty w znaczeniu przymiotnikowym, a
jeśli użyto imiesłowu przymiotnikowego w znaczeniu czasownikowym, zalecano
pisownię rozdzielną. Ponieważ
czasem trudno było określić, w jakim znaczeniu imiesłów został użyty, zasadę tę
w roku 1998 zmieniono. Zgodnie z nowo powstałą regułą, wszystkie imiesłowy z
„nie” piszemy razem, czyli np.: nieoceniony, niezrobiony, nienapisany,
nietknięty, niewzięty itd.
Dlaczego
więc czasem jeszcze można spotkać się z pisownią rozdzielną? Drodzy Państwo,
uznaje się jeszcze dziś wciąż rozdzielną pisownię „nie” z imiesłowem, jeżeli
ewidentnie został użyty w formie czasownikowej. Nie jestem zwolennikiem tego
typu liberalizmu językowego, bo jest to pewnego rodzaju przykład takowego
zjawiska. Omijamy w swoisty sposób jakąś regułę. Jeżeli zasada mówi o pisowni
łącznej partykuły „nie” z imiesłowami przymiotnikowymi, to wolę, aby takowej
pisowni się trzymać i dlatego wszystkim proponuję (zarazem gorąco namawiam), aby
imiesłowy przymiotnikowe z „nie” pisać razem.
Uwaga!
Wyjątek stanowi taka sytuacja, kiedy mamy do czynienia z ewidentnym
zaprzeczeniem, jak na przykładu tu: Nie
siedzące miejsce, lecz stojące, albo
jeśli występują w zdaniu spójniki, jak ni i ani, np. Człowiek ten jest ani nie opętany, ani nie chory. W obu wypadkach
pisownia oddzielna jest poprawna.
