Zagadnienie dziś omawiane nie jest
przesadnie skomplikowane, dlatego nie powinno być problemu z przyswojeniem
sobie wiadomości przeze mnie przytaczanych. Dotyczy ono pisowni połączeń
wyrazów z członem niby-, ale też jego łacińskim odpowiednikiem quasi-.
Zasada do zapamiętania jest
następująca – w obu wypadkach zawsze stosujemy łącznik, np. niby-człowiek,
quasi-człowiek, niby-Polak, quasi-Polak. Wyjątkiem od tej
reguły stanowią terminy przyrodnicze, które zawsze piszemy łącznie, np. nibynóżka,
nibyjagoda. Jeśli nie wiemy, czy dany termin ma charakter przyrodniczy,
sprawdźmy w słowniku.
Ważne jest też, abyście Państwo
pamiętali, że czym innym jest niby-, które wskazuje nam na pozory bycia
kimś lub czymś (np. niby-Polak to pozorny Polak), czym innym zaś niby
będący przyimkiem, który występuje w funkcji porównawczej. W tym drugim wypadku
konieczne jest zastosowanie pisowni rozdzielnej, np. kobieta niby znajoma.
