I można, i nie można. Wszystko
zależy od tego, czy spójnik a więc użyty jest prawidłowo. A kiedy jest
użyty w sposób poprawny, dowiecie się z lektury dzisiejszego wpisu.
Rozpoczęcie zdania od a więc
nie jest błędem, jeżeli ów spójnik zostanie użyty zgodnie ze swoim znaczeniem,
tzn. wtedy, gdy z czegoś wynika. Jest to bowiem spójnik wynikowy. A
więc tutaj na przykład użycie tego spójnika jest uzasadnione,
czego nie można powiedzieć o takim zdaniu: A więc ja nie lubię
literatury fantasy, jeśli zdanie to pojawia się – mówiąc potocznie – ni
stąd, ni zowąd, bez kontekstu.
Zatem podsumowując, nie zaczynamy
zdania od spójnika a więc dla samego rozpoczęcia wypowiedzi, tym
samym pokutująca szkolna teza, zgodnie z którą zdania nie wolno zaczynać
od spójnika a więc (i wszystkich jemu podobnych, np. więc,
zatem), jest tylko w połowie prawdziwa.