Zapytano mnie przed kilkoma dniami o
pisownię przymiotnika złożonego zero-jedynkowy. Piszemy ów przymiotnik,
oddzielając od siebie dwa człony za pomocą dywizu, ponieważ mamy w tym wypadku
do czynienia z członami znaczeniowo równorzędnymi. Coś zero-jedynkowe to
bowiem coś, co przyjmuje jedną z dwóch wartości – zero lub jeden.
Co
ciekawe, przez dłuższy czas słowniki rejestrowały błędną postać *zerojedynkowy!
Tę formę znaleźć można chociażby w Słowniku języka polskiego pod red. W.
Doroszewskiego. I choć w najnowszych słownikach ortograficznych znajdziemy już
postać poprawną (zero-jedynkowy), to w Uniwersalnym słowniku języka
polskiego PWN z 2003 r., którego redaktorem jest S. Dubisz, wciąż można odnaleźć
błędną formę *zerojedynkowy. Z ubolewaniem jednak apeluję, aby się tym nie sugerować. Poprawna forma to wyłącznie zero-jedynkowy.
